Il riso fa buon sangue e du scieus totus. Esti una manera de nai antiga meda ma imoi è divenuto una massima sottoscritta dalla medicina ufficiale (altrimenti non ci resta che piangere dato il costo delle cure). Duncas, ki is dotoris puru funti torrendi a cumprendi ki sa vida est mellus a da pigai unu pagu prus a sa lèbia, custu libru podit essi un’ajudu terapèutigu, una mitza de allirghia... i esti prus baratu de is meixinas ki bèndinti in s’apotekeria.
Su lìburu esti spartziu in seti argiolas: casteddayus, biddunculus, pastoris, sardus, predis e mòngias, fèminas i òminis callentis. De-i custa manera podeus sighiri a arriri de nosu e totu e podit essi puru ki questo libretto possa iniziare un’esplorazione e una raccolta serissima e importante, sul ridere, sui nostri modi di ridere, anche solo così, per ridere.
Su ki at fatu custa arregorta esti Sarbadori Sardu, cineasta famau ki at fatu unus cantu de dogumentàrius a pitz’’e sa Sardinnya, ki cun custu lìburu si bolit scrollare di dosso 40 anni di vita cinematografica.
Su librixeddu d’anti arricau cun is disinnus còmigus de Francu Putzolu, e cun d-un’introdusidura de Jùliu Angionis’antropòlugu, ki nàrat ki in cust’arregorta nci funti unu sciacu mannu de contixeddus e de brullas de sesso, escrementi, sesso escrementico e escrementi sessuali, ki esti unu lìburu sporco.
D’at imprentau sa Condaghes, esti de sa cannaga 'Contos e ammentos'. S’autori, lassada sa cinepresa po pigai sa pinna, bolit sighiri a contai, mancai de manera diferenti puru, sa terra nosta e sa genti - calincuna borta unu pagu maca - ki da bivit.
Pubricau puru in "Godot News" su 25 maju 2005
Po ndi sciri de prus: